ﺗﮑﻪ ﺍﯼ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ...

یک شب دلی به مسلخ خونم کشید و رفت
دیوانه ای به دام جنونم کشید و رفت

پس کوچه های قلب مرا جستجو نکرد
اما مرا به عمق درونم کشید و رفت

یک آسمان ستاره ی آتش گرفته را
بر التهاب سرد قرونم کشید و رفت

دیگر اسیر آن من بیگانه نیستم
از خود چه عاشقانه برونم کشید و رفت

عاشق گمنام نوشت:

ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺷﺒﯿﻪ ﻫﻢ ﻋﻤﺮ ﻧﻤﯿﮑﻨﻨﺪ
ﯾﮑﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﯾﮑﯽ ﺗﺤﻤﻞ
ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺷﺒﯿﻪ ﻫﻢ ﺗﺤﻤّﻞ ﻧﻤﯿﮑﻨﻨﺪ
ﯾﮑﯽ ﺗﺎﺏ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ
ﯾﮑﯽ ﻣﯽ ﺷِــــﮑﻨﺪ
ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺷﺒﯿﻪ ﻫﻢ ﻧﻤﯿﺸﮑﻨﻨﺪ
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻭﺳﻂ ﺩﻭ ﻧﯿﻢ ﻣﯿﺸﻮﺩ
ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺗﮑﻪ ﺗﮑﻪ
ﺗﮑﻪ ﻫﺎ ﺷﺒﯿﻪ ﻫﻢ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ
ﺗﮑﻪ ﺍﯼ ﯾﮏ ﻗﺮﻥ ﻋﻤﺮ ﻣﯿﮑﻨﺪ
ﺗﮑﻪ ﺍﯼ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ...