لـحـظه ها
تنـــها مهاجرانی هستند کــــه
هرگـــز باز نخواهنــد گشت
پس
شــاد زندگی کنید
وشادی را هدیه بدهید...
عاشق گمنام نوشت:
اون لبخندی که برای پنهان کردن
دردت میزنی،
لبخند خداست به بنده اش
اون لبخندی هم که پشتش خدا باشه
تمام مشکلاتو حل میکنه
میان آرزوی تو
و معجزه خداوند
دیواری است
به نام " اعتماد "
اگر دوست داری
به آرزویت برسی
با تمام وجود
به او "اعتماد" ڪن
عاشق گمنام نوشت:
منم و دوری از چشم تو و خون جگری
چه شود بر من مسکین بنمایی نظری
یک حرف؛،،،
یک زمستان
آدم را گرم نگه می دارد...!!!
و بعضی اوقات هم
یک حرف...
یک عــمر
آدم را ســـرد می کند!!!!
حرف ها چه کارها
که نمی کنند!!!!
عاشق گمنام نوشت:
مراقب حرفهایمان باشیم
خداوندا ...
خداوندا تو میدانی
که من دلواپس فردای خود هستم
مبادا گم کنم راه قشنگ آرزوها را
مبادا گم کنم اهداف زیبا را
مبادا جا بمانم از قطار موهبتهایت
مرا تنها تو نگذاری
که من تنهاترین ؛ انسانم
خدا گوید :
تو ای زیباتر از خورشید زیبایم
تو ای والاترین مهمان دنیایم
تو ای انســــان !
بدان همواره آغوش من باز است
شروع کن ...
یک قدم با تو
تمام گامهای مانده اش با من . . .
عاشق گمنام نوشت:
شبی همراه با یاد خدا داشته باشید
نه آرامشت را
به چشمـﮯ
وابسته کن،
نه دستت را
به گرماے دستـﮯ
دلـــــــــخوش…
چشمها بسته میشوند و
دستــها مشت میشوند…
و تو مـﮯمانـﮯ و
یک
دنــــــــیا
تــــــــــنهائی…
عاشق گمنام نوشت:
هوا خیس است
و شهر بوی تمام خاطره های پاییز را گرفته است...
سردت که شد،
دستانت را "ها" کن
به رسم همان روزهای بچگی....
ﮐﺎﺵ ﺩﺭ ﻇﻠﻤﺖ ﺷﺐ، ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﯿﭙﯿﭽﺪ
ﻭ ﻫﻤﺎﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺳﮑﻮﺕ ﺷﮑﻞ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﯿﮕﯿﺮﺩ
ﮐﺎﺵ ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﻓﻘﻂ، ﭼﻬﺮﻩ ﯼ ﺗﺎﺭ ﺍﺗﺎﻕ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺯ ﻧﻮﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﺗﻮ ﺷﻮﺩ
و ﺗﻮ ﺍﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﺑﻮﺩﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﺑﺎﺷﯽ
و ﺩﻟﻢ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ، ﯾﮏ ﺩﻡ ﺍﺯ ﺷﻮﻕ ﻧﮕﯿﺮﺩ ﺁﺭﺍﻡ...
عاشق گمنام نوشت:
هوا سردست اما من
به شور و شوق دلگرمم
چه فرقی می کند فصل بهاران یا زمستان است!
تو را هر شب درون خواب می‌بینم
تمام دسته های نرگس دی ماه را در راه می‌چینم ...
من عاشق زمستانم
عاشق اینکه ببینمت در زمستان آرام راه می روی که سر نخوری!
گونه هایت از سرما سرخ شده است
سر خود را تا حد ممکن در یقه ات فرو کرده ای
دست هایت در جیبت به هم مچاله شده
معصومانه به زمین خیره ای
چه قدر دوست داشتنی شده ای
حرفم را پس میگیرم
من عاشق زمستــان نیستم، عاشــــق تــــــوام ...
عاشق گمنام نوشت:
در آغوش من خفته ای
و پیش از خوابیدن گفته ای
خواب بستنی ببین
و پیش از گفتن
مرا بوسیده ای
با طعم سیب
و پیش از بوسیدن
یک دور تمام مرا در باغ نارنج وترنج گردانده ای
آرامش قشنگم!
و حالا من
با خیال تو برگشته ام
در آشتفگی موهات
بستنی می خورم
و خواب تو را می بینم ...
پرسید پاییز را دوست داری ؟!
گفتم فصل باشد نه
وصل باشد چرا که نه !
من از میان فصل های شما
وصل_پاییز را دوست دارم فقط ...
وصل تو، پاییز من …
عاشق گمنام نوشت:
سالهاست این ترازوی دو کفه
تعادل ندارد
دست خالی,دلِ پر .!
تو فقط یادم باش . . .
تو فقط یادم باش . . . !!!
پس ازآفرینش آدم ، خدا گفت به او: نازنینم آدم....
با تو رازی دارم !..
اندکی پیشتر آی ...
آدم آرام و نجیب ، اَمد پیش !!.
زیر چشمی به خدا می نگریست ...!!!
محو لبخند غم آلود خدا .... دلش انگار گریست .
نازنینم آدم... ( قطره ای اشک ز چشمان خداوند چکید )...!!!!
یاد من باش ... که بس تنهایم !!!
بغض آدم ترکید ، .. گونه هایش لرزید !!
به خدا گفت :
من به اندازه ی ....
من به اندازه ی گلهای بهشت .....نه ...
به اندازه عرش ...نه ....نه
من به اندازه ی تنهاییت ، ای هستی من ، .. دوستدارت هستم !!
آدم ،.. کوله اش را بر داشت
خسته و سخت قدم بر می داشت ....
راهی ظلمت پر شور زمین ....
زیر لبهای خدا باز شنید ،...
نازنینم آدم !... نه به اندازه ی تنهایی من ...
نه به اندازه ی عرش... نه به اندازه ی گلهای بهشت !...
که به اندازه یک دانه گندم ، تو فقط یادم باش !!
عاشق گمنام نوشت:
چه کسی میداند؟
که تو در پیله ی تنهایی خود، تنهــــایی؟
چه کسی می داند
