ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﯽ...

ﺗـــــﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﯽ ﺗﺎ ﮐﻢ ﻧﯿﺎﺭﻡ ...

ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﯽ ﺗﺎ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﮑﻨﻢ ...
ﻧﻔﺲ کﺸﯿﺪﻥ ﺭﺍ ...
ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ... ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ...
ﺑﻮﺩﻥ ﺭﺍ ...

ﺗــــــﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﯽ ...
ﺗﺎ ﺣﺮﯾﺮ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺭﺍ ﺑﭙﯿﭽﻢ ﺩﻭﺭ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻫﺎﯼ ﺩﻟﻢ ...
ﻭ ﺩﻟﮕﺮﻡ ﺷﻮﻡ ...

ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﯽ ...
ﺗﺎ ﺩﻟﻢ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ...
ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺭﺍ ... ﻟﻤﺲ ﮐﻨﺪ ...
ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺸﺪ ...
ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ

من آنقدر با تو بوده‌ ام
که از بودن کنار دیگران سردم می‌شود...

عاشق گمنام نوشت:

مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

نقش هر نغمه که زد راه به جایی دارد

عالم از ناله ی عشاق مبادا خالی

پادشاه که به همسایه گدایی دارد

اشک خونین بنمودم به طبیبان گفتند

درد عشق است وجگر سوز دوایی دارد