نا گزیر از عشق...

ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﺒﻨﺪ؛ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺭﺍ ﺑﺪﺯﺩ؛ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ !...
 ﻛﺎﺭﯼ ﻧﻜﻦ ! ﭼﻴﺰﯼ ﻧﮕﻮ ...
ﻋﺸﻖ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺩﻟﺘﻨﮕﻴﺴﺖ ...
ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﻫﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻟﺖ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭ ...
ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭﮔﻴﺮ ﺍﺣﺴﺎﺳﺖ ﻧﻜﻦ !
ﺻﺒﻮﺭ ﺑﺎﺵ؛ ﺗﺤﻤﻞ ﻛﻦ؛
ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ ﻋﺸﻖ ﺑﻮﺭﺯ؛
ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ ﺍﺷﮏ ﺑﺮﻳﺰ؛
ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺎﺵ ...
ﺳﻜﻮﺕ ﻛﻦ، ﻧﮕﺎﻩ ﻛﻦ، ﺩﻟﺘﻨﮓ ﺑﺎﺵ .
ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺎﺵ ﺳﻜﻮﺕ ﻛﻦ،ﺳﻜﻮﺕ ﻛﻦ،
ﺩﺭﺩ ﺑﻜﺶ،ﺣﺴﺮﺕ ﺑﺨﻮﺭ، ﻭ ﺑﺎﺯ ﺳﻜﻮﺕ ﻛﻦ
ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺎﺯ ﭘﺮ ﺭﺍﺯ ﺍﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ !
  ﻟﺐ ﮐﻪ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﯽ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﯿﺸﻮﯼ

عاشق گمنام نوشت:

می روم دل را در این ویرانه ها جا می گذارم 
  خویش را در انزوای درد تنها می گذارم 
  خلوتی دارم که در آن با خیالی کودکانه 
  گاهگاهی عشق را دزدانه آنجا می گذارم 
  باز می ترسم ز طغیان گناهی که نکردم !!!
نا گزیر از عشق بر احساس خود پا می گذارم