مردی که چتر نداشت...

خدا وقتی نخواهد؛
عمر دنیا سر نخواهد شد...

گلوی خشک صحرایی
به باران تر نخواهد شد...

و تا وقتی نخواهد
برگی از کاجی نمی افتد...
و باغی از هجوم داس ها
پر پر نخواهد شد...

خدا وقتی نخواهد
دانه ای کوچکتر از باران، گلی بالا رونده مثل نیلوفر نخواهد شد...

و کرم کوچکی... پروانه ای زیبا... و کوهی سخت...

عقیق و شیشه و اینه و مرمر نخواهد شد...

خدا وقتی بخواهد می شود وقتی نخواهد نه...
گلی بازیچه ی طوفان غارتگر نخواهد شد..
خدا وقتی بخواهد غیر ممکن می شود ممکن...

عاشق گمنام نوشت:

تـــو غــافــلـگــیری رگــبــار بـــودی
و مـــــن
مـــردی کـــه چــتــر بـــه هــمــراه نــداشــتـــــ ...