زیبا ترین شعر...

وقتی عطر حضورت پیچید در خلوتم
دریچه های قلبم را بستم
چشمانم را هم
زیر پلکهایم مهتاب روی تو درخشید
چشمانم را گشودم
تو
همچون اشک جاری شدی بر گونه
ترا با دستهای نا مهربانم از گونه راندم
و تو در خاک خفتی
چشمانم را بستم
پشت پلکهایم آمدی
صدایم کردی
چشم گشودم
ترا دیدم که چون شقایق ایستاده ای

عاشق گمنام نوشت:

اشک زیبا ترین شعر،

بی تاب ترین عشق،

ناب ترین ایمان

و داغ ترین اشتیاق،

تب دارترین احساس،

خالص ترین بیان

و لطیف ترین دوست داشتن است

که همه در کوره ی گداخته ی دل به هم آمیخته،

ذوب گشته و و به صورت قطره ای

گرم بر گونه ی انسان جاری می شود.