زندگی باور می‌خواهد...

عاشق گمنام نوشت:
زندگی باور می‌خواهد
آن هم از جنس امید
که اگر سختی راه به تو سیلی زد
یک امید از ته قلب به تو گوید:
که هنوز خدا هست...

وقتی هوا ابریست...

از خانه بیرون می رَوم

و تنهایی ام بزرگتر میشود.

در جست و جوی "کسی" نیستم

در جست و جوی "جایی" نیستم

در جست و جوی "چیزی" نیستم

قدم میزنم,

تا پاهایم را فراموش نکنم ...!

عاشق گمنام نوشت:

آدمی را دیدم

با سایه ی خود درد و دل می کرد

چه رنجی می کشد او

وقتی هوا ابریست

سه چیز...

3 چـیـز تـَحَـمـُلِـش خِـیـلـی سَــخته...

۱-حَـق بـا تـو بـاشـه وَلـی بِـهِـت زور بـِگـَن...

۲-بـِدونـی دارَن بـِهـِت دُروغ مـیـگَـن اَمـا نَـتـونـی ثـابِـت کُـنـی...

۳-حَـرفِ دِلـِتـو نَـتـونـی بـِزَنـیـو سـُکـوت کُـنـی

مثل انکه تنهایی...

کی رفته ای ز دل که تمنا کنم تو را؟

کی بوده ای نهفته که پیدا کنم تو را؟

غیبت نکرده ای که شوم طالب حضور

پنهان نگشته ای که هویدا کنم تو را

با صد هزار جلوه برون امدی که من

با صد هزار دیده تماشا کنم تو را

عاشق گمنام نوشت:

چرا گرفته دلت؟؟

مثل انکه تنهایی!!

چقدر هم تنها....

خیال میکنم دچار ان رگ پنهان رنگ ها هستی

و دچار یعنی عاشق

و فکر کن که چه تنهاست

اگر ماهی کوچک دچار

ابی دریای بیکران شود

آنجا که تو هستی...

گاهی نفس به تیزی شمشیر میشود

از هرچه زندگیست دلم سیر میشود

کاری ندارم کجایی چه میکنی؟

بی عشق سر مکن که دلت پیر میشود

عاشق گمنام نوشت:

آنجا که تو هستی

گذری نیست مرا

میسوزدو این دل

خبری نیست تورا

میخواستم که به سوی تو پرواز کنم

اما......چه کنم بال و پری نیست مرا

هیـچ چیز...

عــشــق مــــن شــبــیــه بـــــاران نــیــســتـــ...

کـــه گـــاهــى بــیــاید و گــاهــى نـــه،

عــشـــق مــــن شــبــیــه هـــواســتــــ..،

ســـاکــت، امـــا هــمــیــشــه

در اطـــراف تــــــو .....

عاشق گمنام نوشت:

هیـچ چیز...

غم انگیزتر از این نیست!

که کسی که دوستش داری

هیچ تلاشی برای نگه داشتنت نکند...

مهم نیست...

زندگـے
در جریان است
مهم نیست راه بروے،
بدوے،...
همین که در ذهنت حــرکت کنے
تو سرشار از امیدے

عاشق گمنام نوشت:

حضور حوا را احساس نمی کنی.. درست مثل هوا..

این رنج است...

خداوندا از بچگی به من آموختند

همه را دوست بدار

حال که بزرگ شده ام و

کسی را دوست می دارم

می گویند:

فراموشش کن

عاشق گمنام نوشت:

دنیا را بد ساخته اند …

کسی را که دوست داری ،

تو را دوست نمی دارد …

کسی که تورا دوست دارد ،

تو دوستش نمی داری …

اما کسی که تو دوستش داری

و او هم تو را دوست دارد …

به رسم و آئین هرگز به هم نمی رسند …

و این رنج است...

غم من لیک غمی غمناک است...

اگر کسی مرا خواست

بگویید رفته باران ها را تماشا کند

اگر اصرار کرد

بگویید برای دیدن طوفانها رفته است

و اگر باز هم سماجت کرد

بگویید رفته است

تا دیگر باز نگردد

عاشق گمنام نوشت:

دیگران را هم غمی هست به دل

غم من لیک غمی غمناک است

ز غم کسی هلاکم...

چشم تو پنجره ی مرموزیست

کاش میدانستم

پشت این پنجره کیست؟

کاش میدانستم

چه کسی در تو اقامت دارد؟

کاش اتش بودی و میسوزاندی

علف هرزه ی تردیدم را...

عاشق گمنام نوشت:

ز غم کسی هلاکم که زمن خبر ندارد

عجب از محبت من که در او اثر ندارد

دروغ است میگویند دل به دل راه دارد

دل من ز غصه خون و دل او خبر ندارد