- ۳۱ تیر ۹۵ ، ۲۲:۵۷
چقدر سخته دلت کوه درد باشه ...
و همه به آرامش ظاهرت حسودی کنن!
و ﭼﻘﺪﺭ ﺗﻠـــــــــــــــــﺦِ ...
ﺑـــﻪ ﻫﻤـــــﻪ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺑﺪﯼ !!!
ﻭﻟـــــــــــــــﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﺧﻮﺩﺕ ﯾﻪ ﺷﻮﻧﻪ ﯼ ﮔﺮﻡ ﺑﺮﺍﯼ
ﺩﻟﺘﻨﮕﯿﻬﺎﺕ ﺑﺨﻮﺍﯼ ...
ﻫیچ کس پیشت نباشه...
من یاد گرفته ام...
وقتی بغض می کنم...
وقتی اشک می ریزم...
منتظر هیچ دستــــــــــــــی نباشم...
وقتی از درد زخم هایم به خودم می پیچم...
مرهمی باشم بر جراحتــــــــــم...
من یاد گرفته ام...
که اگر زمین می خورم...
خودم برخیــــــــــزم...
من یاد گرفته ام
راهی را بسازم به صداقت...
من یاد گرفته ام...
که همه رهگذرنــــــــد...
همـــــــــــه...
عاشق گمنام نوشت:
درِ خانهاَت به دریا باز میشد
و دریا
خانهی من بود.
یکبار به آب زدی وُ
عمریست پیِ تو میگردم!!!
چه کسی ﮔﻔﺘﻪ ﺯﻣﺎﻥ ﻃﻼﺳﺖ ؟ ! !
ﻣﻦ ﻣﺰﻩ ﻣﺰﻩ ﺍﺵ ﮐﺮﺩﻡ . . .
ﺯﻣﺎﻥ ﻋﯿﻦ ﺍﻟﮑل است . . .
ﺛﺎﻧﯿه ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻣﯿﺴﻮﺯاند و
ﻣﯿﺮود در ﻋﻤﻖ ﻭﺟﻮﺩﺕ . . .
ﻣﺴﺖ ﻣﺴﺖ ﮐﻪ ﺷﺪﯼ . . .
ﭼﺸمهایت را ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮑﻨﯽ و ﻣﯿﺒﯿﻨﯽ . . .
ﻋﻤﺮﺕ ﮔﺬﺷﺘﻪ . . .
ﻭ ﺗﻮ ﻣاندی و
ﺧﻤﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺭﻓﺘﻦ ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ! ! !
عاشق گمنام نوشت:
مترسک را دار زدند به جرم دوستی با پرنده..
که مبادا تاراج مزرعه را به بوسه ای فروخته باشد!!!