ازت دسـت بر نـمیـدارم / به دلــم مـــن بـدهکارم
همه هستـی ام ، ای عشقم / همــه هستی و نیــستـی ام
نـگــــاهم خـیـره، ای یـارم / حواسـم در پی ات ، جـانـم
تــوانم رفتـه از دسـتـم / نبــاشی مـن بیمـاریــم
درون بسـترِ عشـــــقم / ببین حالم ... چه نالانم
عاشق گمنام نوشت:
عشق را
با هرکس تجربه نکن
صبر کن...سال های سال...
آنقدر صبر کن
تا کسی را پیدا کنی که رنج هایت را از چشمانت بخواند
تو را برای رنگ
و صورت
و بدنت نخواهد
تو را برای خاص بودن ...
و معرفتت بخواهد
باور کن آنقدر ها هم سخت نیست
فهمیدن اینکه
بعضی ها می آیند که
نماننــد نباشند نبیـننـد
و تــو
اگر تمامی ِدنیا را هم حتی به پایشان بریزی
آنها تمامی ِبهانه های دنیا را جمع می کنند
تا از بین آنها بهانه ای پیدا کنند
که بــــروند دور شـــوند
که نـــمانند اصلا
پس به دلت بسپار
وقتی از خستگی هایِ روزگار
پناه بردی به هر کسی
لااقل خوب فکر کن ببین
از سر علاقه آمده ، یا از سر ِ ...
تا دنیایت پر نشود
از دوست داشتن هایِ پر بغض
که دمار از روزگارت درآورد !
عاشق گمنام نوشت:
برای من
دوست داشتن
آخرین دلیل دانایی است
اما هوا همیشه آفتابی نیست
عشق همیشه علامت رستگاری نیست
دوستت دارم...که برایت مینویسم...
خاطراتت صف کشیده اند !
یکی پس از دیگری …
حتی بعضی هاشان آنقدر عجولند که صف را بهم زده اند !
و من …
فرار می کنم
از فکر کردن به تو
مثل رد کردن آهنگی که …
خیلی دوستش دارم... خیلی
عاشق گمنام نوشت:
هیچ وقت...
برای نگه داشتن کسی که فرق تو،
با بقیه رو نمی فهمه تلاش نکن!
یادت باشه
عشقی که هیچوقت برای من نیستی
هــوس کــرده ام
کـــه تـــو بـاشـــی
مـــن بـــاشـم
و هیچـکـس نبـاشـــد
آنگـــاه
داغتـــریـن آغــــوش هـــا را از تنـتــــ
و شیـریـــن تـریــن بــوســـه هـــا را از لبـــانتــــ
بیـــرون بکشـــم
بــه تـلـــافـی تمـــامـ روزهــایـــی
کـــه میخــــواهمتــــ
و نیسـتـــی
عاشق گمنام نوشت:
قلبم را عصب کشى کردم ،
دیگر نه از سردى نگاهى میلرزد
و نه از گرمى آغوشى میتپد !
وجود هیچکس "غمها" را از بین نمی برد
اما کمک میکند با وجود غمها محکم بایستیم،
درست مثل چترِ خوب
که باران را متوقف نمیکند،
اما کمک میکند آسوده زیر باران بایستیم...
ابرها به آسمان تکیه میکنند
درختان به زمین
و" انسانها" به "مهربانی" یکدیگر...
گاهی "دلگرمی" کسی
چنان معجزه میکند که انگار "خدا" در زمین کنار توست...
و گاهی "نامهربانی" کسی
چنان "ناامیدت" میکند که انگار دنیا به آخر رسیده...
عاشق گمنام نوشت:
جاودان باد دوستی کسانی که
"شادی" را علتند نه شریک،
و "غم" را شریکند نه دلیل ...
هیچ وقت
یکی را با همه ی ﻭﺟﻮﺩﺕ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ!
ﯾﮏ ﺗﮑﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭ
ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ
ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﺟﺰ ﺧﻮﺩﺕ ﻧﺪﺍﺭﯼ…♥ــ♥ــ
عاشق گمنام نوشت:
در کودکی
پاکن هایی ز پاکی داشتیم
یک تراش سرخ لاکی داشتیم
کیفمان چفتی به رنگ زرد داشت
دوشمان از حلقه هایش درد داشت
گرمی دستانمان از آه بود
برگ دفتر هایمان از کاه بود
تا درون نیمکت جا می شدیم
ما پر از تصمیم کبری میشیدیم
با وجود سوز وسرمای شدید
ریز علی پیراهنش را میدرید
کاش میشد باز کوچک میشدیم
روی شانه پاییز زدم
حالش را بپرسم
ناگاه ریخت!
گاهی پرسیدن حالی
چه دردهایی را زنده می کند!!!
عاشق گمنام نوشت:
چه کلمه غریبی است...درد...
هر روز می روم به مسیری که دیدمت
جایی که عاشقانه به جانم خریدمت
جایی که دیدم ای گل زیبا شکفته ای
اما برای اینکه بمانی نچیدمت
یادم نرفته است که چشمان خسته ام
افتاده در نگاه تو بود و ندیدمت
گر من خدات میشدم ای نازنین من
این گونه با وقار نمی آفریدمت
حتی به جای این که بچینم تو را ز خاک
یک عمر عاشقانه فقط پروریدمت
آری برای اینکه بدانی چه میکشم
هر روز می روم به مسیری که دیدمت !!
عاشق گمنام نوشت:
سالها رو به قبله بودم
و می گفتم دیگر هیچکس از من عاشقانه ای نخواهد شنید.
آمدی.
رد شدی.
بند دلم پاره شد.
